We ontvingen van een betrokken burger een reactie op onze aandacht voor de grondblunder bij NS vastgoed en ProRail (zie vorige berichten) en het dossier, dat wij hebben verzameld over deze materie.
Hij gaf aan dat hij zelf ook 45 jaar geleden een stukje dijktalud aan zijn tuin had toegevoegd. De jaren verstreken en de gemeente hield geen toezicht. Sterker nog, ook de gemeente zelf veronderstelde dat dat stukje van hem was. De eigendom is alleen nooit juridisch helemaal vastgelegd. Deze burger vindt dat allereerst de landelijke politiek of wetgever zou moeten bepalen dat gemeenten hiervoor zelf allereerst verantwoordelijk zijn. Zij zijn, zo vindt deze burger, verwijtbaar onoplettend geweest. Er zijn natuurlijk wel gevallen waarin mensen te kwader trouw hebben gehandeld, maar ook gemeenten zijn daar niet vies van, vindt betrokkene. Er zijn immers gemeenten die een volkomen willekeurige grondprijs (= veel te hoog) vragen aan burgers die hun grond al gebruiken en nu kunnen kopen. Zou het niet verstandiger zijn om dit allemaal niet grootscheeps aan te pakken, maar de kwestie maar gewoon laten rusten, totdat het individueel, één op één met de gemeente kan worden opgelost. En wat te denken van de kosten tegenover de baten?
Eerst maar even goed over nadenken, vindt deze burger.
Wat vind jij van deze redenering? Laat je mening hier achter.